سیشل

سیشل متشکل از 115 جزیرۀ گرانیتی و مرجانی می باشد که بین 4 و 10 درجه ی جنوب خط استوا، در فاصله ی 480 تا 1600 کیلومتری ساحل شرق آفریقا، و در غرب اقیانوس هند واقع شده است.

مساحت این جمهوری 455 کیلومتر مربع بوده و شامل منطقه ی اقتصادی منحصر به فردی به وسعت 1.4 میلیون کیلومتر مربع می باشد. این مجمع الجزایر تصویر گر زیبایی، آرامش و هارمونی ابدی بوده و سواحل آن اهمیت جهانی دارند. همچنین تنوع فوق العادۀ زیستگاهی در آن، از جنگل های انبوه گرفته تا اقیانوس آبی و گرمش، در دنیا مشهور است.

از بین 115 جزیره، 41 جزیرۀ داخلی، قدیمی ترین جزیره های گرانیتی اقیانوسی کره ی زمین را تشکیل می دهند. در حالی که از میان 74 جزیرۀ دیگر 5 جزیره مرجانی، کوچک و صخره ای هستند که به آنها جزایر خارجی گفته می شود.

سیشل دارای دو جاذبه ی طبیعی ثبت شده در سازمان جهانی یونسکو می باشد که عبارتند از: دره ی وَله دُ مِۀ افسانه ای (Vallée de Mai )، واقع در جزیرۀ پراسلان، جایی که نوع نادری از میوه ی نارگیل بر روی درختان نخل کهنسال رشد کرده اند و دومین آن آلدابرا (Aldabra)، بزرگترین جزیرۀ مرجانی که نخستین بار توسط دریانوردان عرب در قرن نهم پس از میلاد کشف شد.

زیبایی های طبیعی و بکر سیشل به همراه سفرهای ماجراجویانه ی آن که نفس در سینه ی شما حبس   می کند، انتخابی بی نظیر برای گذران تعطیلات می باشد.

آب و هوای سیشل همیشه گرم و مطلوب بوده و هرگز به حد گرما یا سرمای آزار دهنده ای نمی رسد. دمای هوای سیشل در زمستان به ندرت به کمتر از 24 درجه سانتی گراد می رسد و در تابستان هم از 32 درجه بالاتر نمی رود. تمامی جزایر سیشل به غیر از دوردست ترین جزیره های جنوبی آن، در خارج از کمربند طوفان قرار گرفته اند. تمامی این شرایط دست در دست هم داده اند تا  سیشل را به مقصدی مناسب برای دوستداران وعلاقه مندان خورشید و ساحل در تمام طول سال تبدیل کنند.

در ماه های نوامبر تا مارس این جزایر معمولاً به دلیل وزش بادهای شمال غربی خنک ترند.  میانگین سرعت بادها به 15 الی 22 کیلومتر در ساعت می رسد. در این زمان دریا آرام تر و هوا گرم و مرطوب است.

ماه های دسامبر تا فوریه میانگین بارش در مقایسه با ماه های دیگر سال بیشتر است. میانگین روزهای بارانی با بیش از یک میلی متر بارش یا بیشتر به ترتیب به 18، 17 و 11 روز در ماه های دسامبر، ژانویه و فوریه می رسد.

همچنین در این ماه ها آسمان نیمه ابری بوده و آفتاب کمتری می تابد. گرم ترین ماه های سال دسامبر تا آوریل هستند. در این بازه ی زمانی رطوبت هوا به حداکثر میزان خود یعنی در حدود 80% می رسد.

ماه های می تا اکتبر هوا خشک تر، خنک تر و دریا، به خصوص در سواحل جنوب شرقی، زنده تر می باشد. سرعت باد در این موقع از سال به 19 تا 37 کیلومتر در ساعت رسیده و میانگین روزهای بارانی 11 روز  می باشد، در ضمن مدت زمان تابش آفتاب هم بیشتر است. این روزهای بدون باران معمولاً دو هفته یا بیشتر طول می کشند.

تاریخ اولین سکونت در سیشل به سال 1770، زمانی که ساکنین آن فرانسوی ها بوده و رهبری گروه های کوچکی از سفید پوستان، هندیان و آفریقایی ها را به عهده داشتند، بازمی گردد. جزایر سیشل  که تا زمان شکست ناپلئون در واتر لو تحت کنترل فرانسوی ها بود، در سال 1814 با جمعیتی بالغ بر 3500 نفر طبق عهدنامه ی پاریس، به دولت بریتانیای کبیر واگذار شد.

در این دوره سیشل از یک سو تحت تاثیر سیاست های روشنفکرانه ی مدیرانی نظیر "پیئر پواور"، فرماندار کو دُ کانسی (Queau de Quinssy) بود و از سوی دیگر پیامد های انقلاب فرانسه را تجربه می کرد. تا سال 1825 جمعیت این جزیره، که تحت سلطه ی بریتانیایی ها بود، به 7000 نفر رسید. در این زمان مزارع شروع به تولید محصولات مهمی مانند نارگیل، دانه های غذایی، پنبه و نیشکر پرداختند، و ویکتوریا به عنوان پایتخت سیشل انتخاب شد.

سیشل در سال 1976 از دولت بریتانیا استقلال یافت و به عنوان یک جمهوری مستقل در جمع کشورها معرفی شد. به دنبال اجرای قوانین حزبی توسط آقای فرانس آلبرت رنه، رییس جمهور وقت، در 4 دسامبر سال 1991، دولت بازگشت به سیستم چند حزبی را رسماً اعلام نمود. در سال 1993 در اولین انتخابات     ریاست جمهوری، که تحت نظارت قانون اساسی جدید برگزار شد، آقای آلبرت رنه بار دیگر به پیروزی رسید. همچنین او، در سال های 1998 و 2003 و تا قبل از واگذاری ریاست جمهوری به جمیز میشل درسال 2004 ، چهره ی پیروز انتخابات بود

جمهوری سیشل از یک سیستم سیاسی چند حزبی با یک رییس جمهور، به عنوان رییس قوه ی مجریه و دولت، تشکیل شده است. رهبری کابینه که متشکل از 13 وزیر و نخست وزیر می باشد، بر عهده رییس جمهور است. جمهوری سیشل عضو سازمان ملل متحد، اتحادیه ی آفریقا و کشورهای فرانسه زبان می باشد. این کشور در پاریس، نیویورک، بروکسل، آدیس آبابا، ابوظبی، دهلی نو، پکن، پریتوریا و لندن سفارت دارد. همچنین در تعداد زیادی ازکشورهای جهان دارای کنسولگری می باشد.

امروزه سیشل در حدود 90000 نفر جمعیت دارد که شامل قومیت های گوناگونی می باشند. از گذشته تا کنون جزایر این کشور، ملت های گوناگونی را از چهار گوشه ی جهان به سوی خود کشانده است که از جمله ی آنها می توان به برده های آزاد شده، شهروندان اروپایی، تبعیدی های سیاسی، ماجراجویان، تاجران فارس، عرب، چینی و هندی اشاره کرد. این تنوع ملیتی و قومیتی تأثیر ویژه ای در جامعه ی آرام ولی با نشاط سیشل داشته است.

زبان های کریول (از زیرشاخه های زبان فرانسوی)، انگلیسی و فرانسه، زبان های رایج در سیشل می باشند. همچنین بسیاری از سیشلی ها زبان  ایتالیایی و آلمانی را به راحتی صحبت می کنند.

مذهب کاتولیک روم، مذهب اول در سیشل است اما کلیساهای انگلیسی، از مذهب پروتستان پیروی می کنند. عبادتگاه های سایر اقلیت های مذهبی هم در سیشل یافت می شود. مسیحیان در کنار مسلمانان، هندوها و بهاییان با صلح و صفا در ماهه، پراسل و لادیگ زندگی می کنند.

موج سواری در ماهه، پراسلان و لادیگ بسیار پرطرفدار است اما بایستی مراقب محدودۀ  صخره ها باشید. همچنین کایت سواری نیز، به خصوص در زمان هایی که باد می وزرد، بسیار محبوب است. برای تجربه ی هیجان بر روی اقیانوس، به ساحل بایی والون رفته و از ورزش های آبی نظیر اسکی روی آب، پرش با چتر نجات، جت اسکی و ... لذت ببرید. ورزش های آبی بدون موتور عمدتاً در هتل ها ارائه می شود. از سواحل شلوغ فاصله گرفته و به آغوش گرم آب فیروزه ای رنگ و زلال اقیانوس بیایید. رویای خود از یک جزیرۀ استوایی بی نقص را در سرزمین همیشه تابستان سیشل، زندگی کنید.

مجمع الجزایر سیشل شامل 115 جزیره است که به طرز شگفت انگیزی دست نخورده باقی مانده اند و فارغ از هر گونه دخالت های بشری، در بستر اقیانوس هند آرمیده اند. ماهیگیری در آب های نیلگون سیشل نهایت سرگرمی و لذت را برای حرفه ای ها به ارمغان می آورد و اگر در این زمینه خوش شانس باشید     می توانید نام خود را در کتاب رکوردها ثبت کنید. جزایر سیشل بخاطر داشتن تنوع وسیعی از گونه های ماهی به قطب ماهی­گیری تبدیل شده و در طول سال چندین مسابقۀ ماهی­گیری بین المللی و محلی در آن برگزار می شود. انواع ماهی­هایی مانند واهو، شمشیرماهی، کوترماهیان، تروالی، دورادو (طلایی)، تن، اره ماهی، منقارکوتاه داکوتای جنوبی، امبرجک، رینبورانر، و مارلین راه راه در آب های این منطقه یافت می شوند. نتیجه ی روش های سنتی در ماهیگیری شما را غافل­گیر خواهد کرد. همچنین آب های اطراف جزایر سیشل، از مراکز تجمع قزل آلای آب شور نیز می باشد.

سیشل جز آن دسته از معدود اماکنی است که در آن می توان در کنار لذت بردن از مناظر طبیعی شگفت انگیز، به انواع ورزش های مورد علاقه ی خود پرداخت. در سیشل، بازی گلف در زیر آسمان لاجوردی و در محاصره ی مناظر کوهستانی و پهنه ی آبی اقیانوس، به بازی در یک دنیای خیالی و غیرواقعی شباهت دارد.

در  شرق خط ساحلی جزیرۀ ماهه، در آنس ­اُ پان(Anse Aux Pins)، زمین گلف 4922 یاردی و 9 سوراخه، در حاشیۀ کوهستان واقع شده است که دارای کافه تریا و دوره های آموزشی بوده و در تمام طول سال در دسترس عموم می باشد. زمین گلف 18 سوراخۀ سیشل در جزیرۀ اُرور (Aurore)، در شمال شرق خط ساحلی جزیرۀ ماهه قرار دارد. زمین 18 سوراخه ی دیگری هم در تفریگاه (Lemuria)  در جزیرۀ پراسلان واقع شده است. مهم نیست که تازه کار هستید یا حرفه ای؛ سیشل ترکیب بی نظیری است از زیبای های طبیعت، ورزش و استراحت، که تمام امکانات رفاهی را برای شما فراهم می کند.

واحد پول سیشل روپیه است، اما شما می توانید از واحدهای ارزی معتبر جهان در این کشور استفاده کنید. اینکه هزینه های خود را با کدام واحد پولی پرداخت کنید، کاملاً به انتخاب شما بستگی دارد. نرخ تبادلات ارز در سیشل ممکن است از بانکی به بانک دیگر، متغیر باشد. تبدیل ارزهای دیگر به روپیه حتماً باید در بانک ها و تحت نظر دفاتر مجاز انجام گیرد.

تمامی افراد بالای 1 سال که از نقاط آلوده به بیماری های واگیردار (آمریکای جنوبی و آفریقا) به سیشل سفر می کنند بایستی مدارک معتبر واکسیناسیون تب زرد ارائه دهند. در سیشل خطر ابتلا به مالاریا و تب زرد وجود ندارد. کلینیک های پزشکی در جزیرۀ ماهه، پراسلان و لادیگ مستقر بوده و داروخانه های عمومی در تمامی جزایر این کشور خدمات ارائه می دهند.

به طور معمول، ساعت کاری مراکز تجاری و فروشگاه ها، از ساعت 8 صبح تا 4 بعد از ظهرمی باشد. بعضی از فروشگاه های خارج از پایتخت تا ساعت 7 بعد از ظهر هم دایرند.

عموماً بانک ها دوشنبه تا جمعه از ساعت 8 تا 16، و شنبه ها از 8 تا 11 دایر می باشند. در همۀ بانک ها تبدیل ارز انجام می شود و کمیسیون کمی در آنها محاسبه می شود. برای تبدیل ارز حتماً پاسپورت خود را به همراه داشته باشید.

فروشگاه ها در روز های هفته از ساعت 9 تا 16 و روزهای شنبه از ساعت 8 تا 12 مشغول به کار می باشند. اکثر فروشگاه ها در ویکتوریا روزهای شنبه تعطیل هستند.

تاکسی های مستقر در ماهه، پراسلان و به خصوص در لادیگ، خدمات مناسبی ارائه می دهند. شما می توانید در محدوده های تعیین شده تاکسی کرایه کنید و یا مستقیماً با یک راننده تماس بگیرید. برای پرداخت کرایه هم می توانید پیشنهاد استفاده از تاکسی متر را دهید و یا اینکه درباره ی آن با راننده توافق کنید. بعضی از تاکسی ها هم مشتری های خود را، طبق تعرفه های مشخصی، به گشت و گذار در شهر می برند.

خدمات شرکت اتوبوس رانی در ماهه و پراسلان در طول روز، بین ساعت 5:30 تا 19 می باشد. در روزهای آخر هفته هر 30 دقیقه یکبار، از بیشتر مناطق ماهه به سمت ویکتوریا اتوبوس حرکت می کند. جدول زمانی حرکت اتوبوس ها، از ایستگاه مرکزی و یا دفاتر گردشگری محلی، قابل تهیه است.

پول محلی اینجا، روپیۀ سیشل (Sr) است. هر 1 روپیه معادل 100 سنت می باشد. اسکناس ها 10، 25، 50، 100 و 500 روپیه ای بوده و سکه ها از 5 سنت به پایین  هستند. در سیشل پول اکثر کشورها رایج است.

در ماهه و پراسلان آب لوله کشی قابل آشامیدن است. در جزیره های دیگر نیز بطری های آب معدنی به منظور تامین آب آشامیدنی در اختیار عموم قرار می گیرد.

این کلیسا به عنوان جواهری در میان کلیساهای کاتولیک سیشل شناخته می شود. کسانی که از سمت دریا به این منطقه می آیند، از دیدن مناظر بسیار زیبایی در مسیر راه خود، لذت خواهند برد.

تنوع وسیع و شگفت انگیزی از گیاهان را در این باغ گیاه شناسی می توان یافت. باغچه های 15 هکتاری این باغ  شامل چندین گونه از گیاهان بومی سیشل می باشند.

در زمانی که سیشل یکی از مستعمرات بریتانیای کبیر بود (1976-1811) ، این آبنما به منظور ادای احترام به ملکه ویکتوریا ساخته شد. آبنمای جشن الماس در خیابان استقلال و روبروی ساختمان اصلی دادگاه سیشل واقع شده است.

این یادبود در 5 ژوئن 2008 پایه گذاری شد و در 18 ژوئن، در جشن ملی سیشل رونمایی گردید. در زبان کریولی این بنا "صدای ملت سیشل" نامیده می شود. بنای "صدای ملت" که در پارک صلح قرار دارد نماد غول آسای سیشل است.

در تقاطع خیابان استقلال و خیابان 5 ژوئن بنایی واقع شده است که در سال 1978 ، یعنی زمانی که 200 سال از مسکونی شدن جزیرۀ سیشل می گذشت، ساخته شده است. این بنا، یادآور سکونت اقوام گوناگون اروپایی، آفریقایی و آسیایی در طول 200 سال، در سیشل است. 

این بنا در مجاورت کتابخانۀ ملی در ویکتوریا، در امتداد چهار راهی که به خیابان 5 ژوئن منتهی می شود، واقع شده است. یادبود اتحاد، نشانگر 4 ستون اقتصادی سیشل، یعنی گردشگری، کشاورزی، ماهیگیری و تجارت های کوچک است.

برج ساعت ویکتوریا بین تقاطع خیابان استقلال و خانۀ ­دولت قرار گرفته است. این برج از اماکن برجستۀ ماهه، پایتخت کوچک سیشل است.

 هر چند که در طول سالیان متمادی ساختمان های اطراف این بنا تغییرات بسیاری داشته و هم اکنون معماری های مدرنی دارند، با این حال میدان ساعت تقریباً دست نخورده باقی مانده است. برج ساعت سیشل به تقلید از برجی که در ابتدا در سال 1897 در لندن و در تقاطع خیابان ویکتوریا بنا شده بود، ساخته شده است. فرماندار سیشل "سِر ارنست بکهام"، که در بازدید از لندن از این بنا خوشش آمده بود، در سال 1903 دستور ساخت مشابه آن را در سیشل به احترام ملکه ویکتوریا داد.

از آنجایی که جزایر سیشل آب و هوای استوایی دارد در تمام طول سال گرم بوده و به همین علت هم مقصد مناسبی برای مسافرت در تمام ماه های سال است.

عموماً الگوی آب و هوایی سیشل تحت تاثیر دو جریان باد مخالف است، یکی از آنها جریانی که از سمت شمال غربی در ماه های اکتبر تا مارس می وزد و میانگین سرعت آن بین 8 تا 12 گره دریایی می باشد و دیگری باد نسبتاً شدیدتری که از سمت جنوب شرقی در ماه های می تا سپتامبر می وزد و سرعتی بین 10 تا 20 گره دریایی دارد. این جریان ها موجب خنک شدن آب و هوای سیشل شده و بهترین شرایط را برای قایق رانی مهیا می کند.

ایده آل ترین زمان برای شنا، غواصی، ماه های آوریل، می، اکتبر و نوامبر است. در این ماه ها دمای آب معمولاً به 29 درجه سانتی گراد رسیده و محدودۀ دید به بیش از 30 متر می رسد.

جشنوارۀ گشت های زیر آب سوبیوس (SUBIOS) دنیای فوق العاده ی زیر آب را با فیلم های نمایشی، گفتگوها و رقابت ها، به تصویر می کشد. از دیگر جشنواره ها می توان به فستیوال کریول (Kreol)، جشنواره ی سنت ها و میراث کریول که یک هفته به طول می انجامد و در ماه اکتبر هر سال برگزار      می شود، اشاره نمود.

جشنواره ی دریانوردی کاپ سیشل (Sailing Cup) که یک مراسم دریانوردی بین المللی است در ماه ژانویه و رقابت های ماهی گیری در ماه نوامبر برگزار می شوند. رقابت های ماهی­گیری محلی دیگری هم در تمام طول سال اجرا می گردد.

در ادامه بهترین زمان سفر به سیشل برای انجام فعالیت های مختلف آمده است:

تماشای پرندگان: آوریل (فصل زاد و ولد)، می تا سپتامبر (فصل آشیانه سازی پرستوی سیاه) و اکتبر (مهاجرت)

غواصی: مارس تا می- سپتامبر تا نوامبر

ماهی گیری: اکتبر تا آوریل

پیاده روی: می تا سپتامبر

دریانوردی: تمام طول سال

سیشل موزه ای زنده از تاریخ طبیعی و محل امنی برای زندگی نادرترین گونه های گیاهی و جانوری در زمین می باشد. این کشور زمین های محدودی دارد ولی تقریباً 50 درصد از آنها در مجاورت پارک ها و محل های حفاظت شده قرار دارند. سیشل از لحاظ داشتن چشم اندازهای بی نظیرش در سیاست های حفظ و نگهداری محیط زیست و اکوسیستم های متفاوت، دارای رتبه جهانی است.

در هیچ نقطه ای از زمین نمی توان گونه های منحصر به فردی مانند "کوکو دومر"، بزرگترین نوع شناخته شده ی نارگیل، یا درخت ستاره ی دریایی، با تنها 8 نمونۀ زنده و یا پرندگان نادری مانند مرغ مگس خوار بهشتی و مرغ آواز خوان، یافت.

سیشل گونه های بومی گوناگونی را در دامان طبیعت شگفت انگیزش جای داده است که از جمله ی آن ها می توان به کوچکترین وزغ ها، سنگین ترین لاک پشت های خشکی و تنها پرندۀ  زمینی اقیانوس هند اشاره نمود.

تفاوت در سبک و کاربرد طرح از ویژگی های معماری سیشل می باشد. در معماری این سرزمین عناصر واضحی از دوره ی استعمار، به تصویر کشیده شده است. از جمله موارد کاربردی در معماری سیشل می توان به سقف های شیروانی به منظور راندن باران، ایوان های بزرگ جهت استفاده ی هر چه بیشتر از آب و هوای بیرون از خانه و نسیم های جزیره ای، اشاره داشت. آشپزخانه ها به همان شیوه ی سنتی در قسمت بیرونی خانه ساخته می شوند تا بوی تند غذاها باعث ناراحتی افراد داخل خانه نشود. رقابت بین مالکان  زمین های گران قیمت و زمین های کشاورزی بر سر تزیین محل زندگی شان، که اوج آن به استقرار پله های ایمنی در چهار طرف ساختمان ختم می شود، یادگاری است از دوران استعمار  این جزیره در گذشته. معمولاً سقف خانه ها توسط ساقه های درخت نارگیل پوشانده می شوند ولی هنگامی که صحبت از نوآوری به میان می آید، ورقه های فلزی چین دار، جایگزین این مصالح طبیعی می شود. بسیاری از خانه های کوچکی که طرح های چوبی قدیمی دارند، به شکل روز افزونی جای خود را به خانه های مقاوم بتونی می دهند.

با وجود اینکه سیشل کشور کوچکی است با این حال هنرمندان نقاش و مجسمه ساز، نویسندگان، شعرا و نوازندگان بسیاری دارد. نقاشان این سرزمین به شکل سنتی برای خلق آثارشان از زیبایی های طبیعی اطراف خود الهام گرفته و از رنگ های آبی گرفته تا رنگ های روغنی، آکرلیک، فلزات، آلومینیوم، چوب، پارچه ها، گواش، پاستل، کنده کاری و ... در کارهایشان استفاده می کنند. مجسمه سازان محلی نیز با استفاده از چوب، سنگ، برنز و مقوا به خلق آثار خود می پردازند.

در سرتاسر سیشل تعداد زیادی از هنرمندان، همچون طبیعت متنوع و رنگین اطرافشان، به خلق آثار هنری گوناگونی از جمله شیشه های رنگی، صنایع دستی ساخته شده از پوسته ی نارگیل، ساقه و پوست درختان، صدف های دریایی و مرجان ها، پارچه ها، طلا، نقره، و انواع دیگری از جواهرات، الیاف، بامبو، فلزات و سفال ها می پردازند.

موسیقی و حرکات موزون همیشه نقش مهمی در فرهنگ سیشل و انواع جشن های محلی دارد. در فرهنگ های اروپایی و مالاگاسی، که ریشه ی آفریقایی دارند، موزیکی که با طبل ها، تمبور، تام تام و آلات موسیقی ساده ی سیمی نواخته می شوند، رایج اند. ویولون و گیتار هم که اخیراً از فرهنگ های بیگانه وارد شده اند، نقش مهمی در موسیقی امروزی سیشل ایفا می کنند.

امروزه حرکات موزون سگا (Sega) و موتیا (Moutya)، که در دوران برده داری به منظور ابراز و بیان احساسات بردگان به کار می رفت، در میان بومیان از محبوبیت خاصی برخوردار است.

آشپزی "کریول" (Creole)، که تفاوت اندکی با آشپزی فرانسوی دارد و سبک آشپزی هندی با طعم های تند شرقی، منعکس کننده ی ذائقه های گوناگون اقوامی است که جمعیت سیشل را تشکیل داده اند.

ماهی و اختاپوس کبابی به همراه سسی که از فلفل، زنجبیل و سیر له شده، انواع کاری های خوشمزه به همراه شیر نارگیل و همچنین نوشیدنی­ هایی که از میوه های محلی مثل پاپایا و سیب طلایی تهیه می­شود، غذاها و نوشیدنی های ملی این سرزمین به شمار می آیند.

همانطور که انتظار می رود غذاهای دریایی به همراه برنج، که از مواد اولیه ی محلی تهیه می شوند، وعده های اصلی غذایی این سرزمین به حساب می آیند. بعضی از رستوران ها در طبخ غذاهای هندی، چینی و ایتالیایی تخصص دارند و برخی دیگر غذاهای خاص و بین المللی سرو می کنند.

قبل از رادیو، تلویزیون، تالیف و چاپ، اقدامات فرهنگی در سیشل از طریق گفتار صورت می گرفت. در طول سال ها اشاعه ی فرهنگ قومی در این سرزمین، توجه همگان به شخصیت های آشنایی مانند "سونگولا" (Soungula)، که به دلیل زیرکی و توانایی اش در حل مشکلات زندگی شهرت دارد و همچنین شخصیت های مختلف دیگری مانند "فرر زاکو" (Frer Zako)، "کادر" (Kader)، "تیزان" (Tizan) و "کوسوپا" (Kousoupa) معطوف بود.

داستان ها و افسانه های قدیمی هنوز هم محبوب اند. این داستان ها به روزهای قبل از اختراع تلویزیون، یعنی زمانی که وسایل سرگرم کنندۀ  امروزی وجود نداشت، برمی گردد. این برنامه ها صرفاً به منظور سرگرم کردن مخاطبین بود و راه و رسم درست زندگی کردن را به آن ها می آموخت.